Autor: Anna Brzezińska
Tytuł: Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich królewnach.
Wydawnictwo i rok wydania: Wydawnictwo Literackie, 2017 rok.
Okładka: Twarda
Ilość stron: 838
Ocena: 5/5
Kilka słów na temat autorki
Anna Dorota Brzezińska urodziła się 8 czerwca 1971 roku w Opolu. Jest absolwentką Instytutu Historii KUL oraz absolwentką i doktorantką mediewistyki Central European University w Budapeszcie. Pracę magisterską pisała na temat staropolskiej magii, natomiast praca doktorska dotyczy wizerunku królowej polskiej w XVI wieku. Trzykrotna laureatka Nagrody im. Janusza A. Zajdla. Debiutowała w 1998 roku opowiadaniem A kochał ją, że strach opublikowanym w Magii i Mieczu. Za tą publikację otrzymała nagrodę Zajdla. Również została uhonorowana tą nagrodą za powieść Żmijowa harfa i za opowiadanie Wody głębokie jak niebo.
„Zerknęłam na królewnę. Anna również obserwowała panny z jakąś cierpką melancholią na twarzy. Starzy nie rozumieją młodych, pomyślała karlica, a młodzi nie słuchają starych. Tak było zawsze i to się nie odmieni.”
Fabuła
Przenosimy się do czasów renesansowego Krakowa, a dokładnie na Wawel. Na dworze panuje Zygmunt I Stary i jego druga małżonka Bona Sforza. Historia rozpoczyna się od przedstawienia Reginy. Z powodu braku środków materialnych zostaje wysłana na służbę do wielkiego miasta. Dostała się do mistrza Bartłomieja właściciela słodowni. Zajmowała się kuchnią i opieką nad dziećmi chlebodawcy. Pewnego dnia została wykorzystana seksualnie przez mistrza Bartłomieja i zachodzi w ciążę. Rodzi dziewczynkę, która jest karłowata i wątła, otrzymuje imię Dorota. Renata zostaje wyrzucona z dzieckiem i musi sobie radzić sama. Otrzymuje schronienie u prostytutek. Regina ginie w pożarze, a Dosię większość ludzi miało ją za dziwoląga. Było to spowodowane jej karłowatością. Wychowuje się na dworze raz z córkami Zygmunta Starego. Poznaje obyczaje jakie tam panowały i przygotowuje się do roli dwórki. Kiedy dorasta staje się prawą ręką królewny Katarzyny i pomaga jej w pokonywaniu przeciwności losu, jakie napotyka królewna będąc żoną Jana III Wazy, późniejszego króla Szwecji.
„Ludzie renesansu mieli wobec bicia żon postawę mocno ambiwalentną, co w dużym stopniu odzwierciedla niejednoznaczną pozycję kobiety w małżeństwie: była, jak dziecko, poddana władzy męża, ale zarazem zarządzała domostwem i musiała się cieszyć autorytetem, żeby nadzorować służbę.”
Moja opinia
Jest to książka historyczna, która wciąga już od pierwszej strony. Dobre wykształcenie i oczytanie autorki tworzy świetną fabułę powieści. W lekturze są zawarte prawdziwe źródła historyczne. Przez co można samemu pogłębić swoją wiedzę. Historia dworu, zdrady i intrygi są widziane oczami kobiet. Uświadamia nam jaka była rola płci żeńskiej w renesansie. Jestem pod ogromnym wrażeniem Córek Wawelu. Bardzo się cieszę, że takie pozycje książkowe są na rynku czytelniczym, przez co coraz głośniej mówi się o czasach dawnej Polski.
Jak Wam się podobały Córki Wawelu? Już jesteście po lekturze, czy dopiero zamierzacie ją kupić?
Czekam na Wasze komentarze !
Do następnego !
Moja siostra jest historyczką, może by się jej spodobała 🙂
PolubieniePolubienie
Na pewno ☺ i jak lubi klimaty renesansowe to jak najbardziej ☺
PolubieniePolubienie
U mnie ta książka leży na półce i czeka na swoją kolej. Muszę w końcu ją przeczytać, Twoja opinia zachęca do tego.
PolubieniePolubienie
U mnie było podobnie ☺ kupiłam ją kiedy była na czasie ☺ przeleżała do wakacji i w lipcu dopiero sięgnęłam po nią ☺
PolubieniePolubienie
Nie dla mnie niestety.
Ale super, że Tobie się spodobała.
Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Każdy ma różne gusta czytelnicze ☺ dzięki, że mnie odwiedziła ☺
PolubieniePolubienie
Bardzo chciałabym przeczytać tę książkę. Jej duży rozmiar nieco mnie przeraża, ale ciekawość jest silniejsza 🙂
PolubieniePolubienie
Na początku i ja sama miałam lekkie przerażenie ( choć nie powinnam mieć jako filolog), ale czyta się ją bardzo dobrze. Fabuła jest tak stworzona, że góra trzy dni i książka przeczytana 🙂
PolubieniePolubienie