„Obalanie mitów i stereotypów. Od Jana III Sobieskiego do Tadeusza Kościuszki.” Sławomir Suchodolski i Dariusz Ostapowicz.

 

Tytuł: Obalanie mitów i stereotypów. Od Jana III Sobieskiego do Tadeusza Kościuszki.

Autorzy: Sławomir Suchodolski i Dariusz Ostapowicz.

Wydawnictwo i rok wydania: Bellona, Warszawa 2008 rok.

Okładka: Twarda.

Ilość stron: 175.

Ocena: 3/5.

 

Fabuła.

Autorzy rozpoczynają obalanie mitów i stereotypów od Jana III Sobieskiego, a dokładnie polemizują z biografią wielkiego wodza napisaną przez profesora Zbigniewa Wójcika. Według autorów Jan III Sobieski, ulegał wpływom dwóch kobiet: Ludwiki Marii oraz Marii Kazimiery. Jego chora obsesja w walce z Turkami nie wpłynęła dobrze na losy państwa.

                Zaś August II Mocny swój przydomek otrzymał, ze względu na cechę charakteru, a nie tylko na cechę fizyczną. Złe opinie na temat Sasów to propaganda pruska.

                Konstytucja 3 Maja i jej ustanowienie. Politykę Sejmu Wielkiego nie wykorzystano w 100%. Uchwalenie Konstytucji zostało przyśpieszone. Zamiast 5 maja przyśpieszono na 3 maja. Kapitulacja króla spowodowała zmarnowanie wysiłku Sejmu Czteroletniego.

               Na zakończenie autorzy pochylają się nad publikacją Profesora Wacława Tokarza, na temat Tadeusza Kościuszki. Podpisanie przez Kościuszkę przysięgi wierności carowi Pawłowi I, historia ten krok ocenia negatywnie. Pomimo, że był wodzem narodu, nie powinien podejmować takiej decyzji. Został wychwalony przez rodzinę Czartoryskich.

 

                Moja opinia na temat książki.

            Książka należy do gatunku popularnonaukowego. Lektura skierowana jest do miłośników historii, którzy lubią zadawać pytanie: co by było gdyby? Dzięki zadawaniu sobie takich pytań, możemy rozmyślać nad przeszłością. Każdy rozdział ma krótkie podsumowanie oraz listę, która zawiera: przypisy, źródła, opracowania, beletrystykę, filmy i teatr TV.

                  Dla mnie tę pozycję czytało się ciężko. Jest bardzo dużo tekstu. Aby dobrze zrozumieć treść, musiałam wracać do pewnych fragmentów kilkakrotnie. Dobrze, że było podsumowanie, bo wtedy można poukładać sobie treść. Książka nie jest zła, porusza wiele ciekawych kwestii, ale mnie nie porwała. Widocznie to nie mój styl pisarski.

 

A jakie są Wasze spostrzeżenia na temat książki? Czytał ją ktoś z Was?

Czekam na Wasze komentarze!

Do następnego!